s.

convention;
conleague.

s.

Դաշնաւորիլն. դաշն. ուխտ. միաբանութիւն պայմանաւ կամ ուխտիւ. եւ Ձայնակցութիւն.

Իսկ ուխտն (յայտ առնէ) զդաշնաւորութիւն, որ սուրբ մարմնով եւ արեամբն լինին ի նա հաւատացեալքն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Քրիստոսական ուխտին դաշնաւորութեան. (Նար. կուս.։)

Դաշնաւորութիւն մտերմութեանն։ Խնդրէր զդաշնաւորութիւն։ Երդմանցն եւ դաշնաւորութեանց. (Խոր. ՟Ա. 24։ ՟Բ. 2. եւ 81։)

Եւ էր սէր դաշնաւորութեան մեծի ի մէջ երկոցունց թագաւորութեանց. (Արծր. ՟Բ. 3։)

Ելանեմ ի բնակութենէ եւ ի դաշնաւորութենէ իմմէ։ Հաստատէ զդաշնաւորութիւն մօրն. (ՃՃ.։)

Հարցն դաշնաւորութեամբ. (Լմբ. իմ.։)

դաշնաւորութիւն. իբր Մեղմելն եւ չափաւորելն.

Զօտարամահն իւր լինել ի դաշնաւորութիւն նմա բերեալ. (Յհ. կթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դաշնաւորութիւն դաշնաւորութիւնք
accusatif դաշնաւորութիւն դաշնաւորութիւնս
génitif դաշնաւորութեան դաշնաւորութեանց
locatif դաշնաւորութեան դաշնաւորութիւնս
datif դաշնաւորութեան դաշնաւորութեանց
ablatif դաշնաւորութենէ դաշնաւորութեանց
instrumental դաշնաւորութեամբ դաշնաւորութեամբք