s.

heap of corpses.

adj.

ԴԻԱԿՈՅՏ ԴԻԱԿՈՒՏԵԱԼ. Դիակնացեալ եւ կուտեալ դի ի վերայ դիոց.

Սատակումն դիակոյտ բազմութեան. (Յհ. կթ.։)

Գէշ եղեալ եւ դիակոյտ ապականութեամբ. (Վրդն. ծն.։)

Ի դիակուտեալ մարմինս նոցա գթելով։ Ի փախստենէ սրոյն ի դիակուտեալ մարմինսն գլորելով. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)