adj.

little, very little, moderate, small, light, thin.

adj.

βραχύς, -ύτερος, -ύτατος, ἕλαττος, ἕλασσος, ἤττον, τυχόν minor, brevior, tenuis, vilis, vulgaris Դոյզն եւ չնչին. փանաքի. փոքր. թեթեւ. սուղ. յետին. նուաստ. հասարակ. սոսկական. հարեւանցի. սակաւագին. գծուծ. աննշան. անշուք (իր, եւ անձն).

Ասել դուզնաքեայ իմն թուի, բայց գործով հաստատել մեծ է։ Դուզնաքեայ գործ։ Կերպարանաց դուզնաքեայց։ Ի դուզնաքեայսն վարիցի խորհուրդսն։ Դուզնաքեայ զգեստ, նիւթ, շահ, պատճառք։ Դուզնաքեայք ոք։ Ոչ ի դուզնաքւոյ (ուստեք)։ Ո՛չ ի դուզնաքոյ ումեքէ։ Դուզնաքեացն՝ նուազք։ Դուազնաքեօքն շատին։ Դուզնաքեա՞յց լինի պատճառք չարեաց. (Փիլ.։)

Ոչ դուզնաքեայ ինչ ոք։ Ոչ իբրեւ զմարդ ոք դուզնաքեայ. (Եղիշ. ՟Ը։ Կոչ. ՟Ժ՟Գ. եւ այլն։)

Ոչ լինէր նմա բաւական ընթերցումն դուղնաքեայ. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 3։)

Կարճամտաց, եւ խորհրդով դուզնաքեայց յաստուածաբանութիւնս։

Զվարուց նոցա նմանութիւն գոնէ դուզնաքեօք ոչ կամեցաք բերել. (Սարկ. հանգ.։)

Զբազումսն դուզնաքեօք (այսինքն սակաւուք) առաջի դիցուք. (Դիոն. ածայ.։)

Զկնի դուզնաքւոյ հանդերձեալ էր ի կոչումն գալ. (Բրս. սղ.։)

adv.

դուզնաքեայ. մ. Սակաւուք. դոյզն ինչ. թեթեւաբար.

Յաղագս տօնից դուզնաքեայ իմաստասիրեսցուք. (Ածաբ. պենտեկ.։)

Երերեալ դողացին ոչ դուզնաքեայ, այլ յոյժ սաստիկ եւ ահագին։ Ոչ դուզնաքեայ պատմէ զառնս լաւութիւն, այլ ուժգին եւ մեծապէս. (Եղիշ. խաչել. եւ Եղիշ. թաղմ.։)

Դուզնաքեայ ինչ վասն նորին ասասցուք. (Կլիմաք.։)