s.

act of slaughtering;
victim, sacrifice.

s.

σφαγή, θυσκία mactatio, sacrificium, oblatio Զենանիլն. եւ Զենլիք. զոհ. պատարագ.

Համարեցաք որպէս զոչխար ի զենումն (կամ ի սպանումն). (Սղ. ՟Խ՟Գ. 22։)

Զենուցուն զնոսա զենումն փրկութեան Տեառն. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ե. 5։)

Զամենայն զենումն առանց խմորոյ եւ մեղու մատուցանել. (Փիլ. բագն.։)

Անմահական զենմամբ բաշխեցար. (Փարպ.։)

Զենումն, եւ օծեալ ... քահանայապետ, եւ պատարագ. (Պտրգ.։)

Զենումն անմահ։ Անպարտական զենման։ Ի զենումն ածաւ։ Զենումն մեծ քան զհաբէլին։ Ի նուէր քո զենման. (Նար.։)

Որ առ հնովն էին զենմունք։ Սուրբ զենումն զենանի միշտ. (Շ. բարձր.։)

Զենմամբ սրոյ ի բանաւոր ողջակիզումն. (Շար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զենումն զենմունք
accusatif զենումն զենմունս
génitif զենման զենմանց
locatif զենման զենմունս
datif զենման զենմանց
ablatif զենմանէ զենմանց
instrumental զենմամբ զենմամբք