consubstantiality, identity of substance.
Բնութենակցութիւն. համագոյութիւն.
Ոմն ձայնիւ, եւ ոմն երեւմամբ զէակցութիւն յայտ առնելով. (Յհ. իմ. ատ.։)
Զաստուածութիւն եւ զէակցութիւն յայտնաբանեաց. (Վահր. երրորդ.։)
Ոչ Զէակցութիւնն, այլ զմիաւորել մարմնոյն առ բանն Աստուած նշանակեն. (Խոսրովիկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | էակցութիւն | էակցութիւնք |
| accusatif | էակցութիւն | էակցութիւնս |
| génitif | էակցութեան | էակցութեանց |
| locatif | էակցութեան | էակցութիւնս |
| datif | էակցութեան | էակցութեանց |
| ablatif | էակցութենէ | էակցութեանց |
| instrumental | էակցութեամբ | էակցութեամբք |