Իմաստնարար

adj.

σοφοποιός sapientem reddens. Իմաստնագործ. իմաստարար. իմաստնացուցիչ. այն ինչ՝ որով ոք իմաստուն գտանի.

Եթէ զաստուած պատճառ չարեաց կամիցին ասել, անկանին յիմաստնարար խորհրդոց. (Եզնիկ.։)