to remove, to displace, to dislodge;
to move, to change;
to shake, to cause to totter;
to ruin;
to refute, to confute;
to emigrate;
— զոսկերս, to dislocate, to disjoint, to put out of joint;
— բանիւք, to tease, to annoy, to torment with idle gossip.
σαθρόω putrefacio, corrumpo ἁνασκευάζω labefacto ἁνατρέπω , ἑντρέπω subverto, everto ἁκυρόω irritum reddo եւ այլն. Խախուտ կացուցանել. շարժլել. դրդուեցուցանել. խարխալել. խաթարել. լուծանել. քակտել. շարժել կամ հանել ի տեղւոջէն. վեր ի վայր առնել. ի դերեւ հանել.
Խախտեցին խորտակեցին զորդիսն իսրայէլի։ Խախտէք զիս բանիւք։ Խռովեցուցին զձեզ բանիւք՝ խախտել զանձինս ձեր։ Խախտեցաւ երկիր յերեսաց նորա։ Խախտեցան եւ գնացին։ Տառապեալդ եւ խախտեալդ։ Ժամանակ խախտողաց քոց։ Խախտեցար ի տեղւոջէ քումմէ։ Խախտիցեմ զքեզ գնալ ընդ մեզ։ Ոչ եւս խախտացից զժողովուրդ իմ լիսրայէլ յերկրէ՝ զոր ետու նոցա։ Զկտակն յառաջագոյն հաստատեալ ոչ կարեն խախտել.եւ այլն։
Բազում ինչ է՝ որ խախտէ զմիտս. (Ոսկ. ես.։)
Բայց ի շինուածոց մծբին քաղաքին, զի ի շարժմանէ խախտեալ քակեաց. (Խոր. ՟Բ. 33։ Խելք շրթանցն եզերաց) (նաւուն) խախտեալ ոստեաւ։ Կամուրջ խախտեցեալ. (Նար. ՟Ի՟Ե. 48։)
Զկուսութիւն մօրն ոչ խախտեաց. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Ելոյծ զօրէնսն, եւ խախտեաց զկրօնսն։ Դարձեալ զմիւս բան առաքելոյ, զոր ուղիղ ասացեալ է, խախտեն. (Եզնիկ.։)
Խախտել զիմացուածս նոցա, կամ զնոսա, կամ զամենեսեան, կամ զամենայն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27. 29. 32։ ուր եւ 31. խախտելիք, իբր խախտօղք։)