s.

idle talk, prating;
buffoonery, scurrility;
confused or impure language, barbarism;
obscene discourse.

s.

στωμυλία loquacitas, garrulitas եւ facundia, lepos. Շանխօսութիւն. այլ ընդայլոյ խօսք. շաղփաղփութիւն. ծաղրաբանութիւն. կատակ.

Խառնախօսութիւն է՝ ըստ քաղաքականութեան եւ պատրանց յառաջ բերեալ։ Դիոգինեայ խառնախօսութիւն, որով զօտարսն ապշեցուցանէր։ Մի վարկանիմ զխառնախօսութեան, եւ զկարասին պատմութիւն. (Նոննոս.։)

Եւ αἱσχρολογία sermo turpis, turpitudo verborum. որ եւ ԽԱՌՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. Խառնակ այսինքն պիղծ զրոյցք. խօսք աղտեղութեան, զազրութեան, խեղկատակութեան, կամ ամօթոյ.

Ի թշնամանաց եւ ի բամբասանաց եւ իխառնախօսութենէ սրբին բերանք, յորժամ ընդ հոգեւոր բանս ընդելնուցումք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։)

Սատանայ ամանս գործեաց՝ զոմն հայհոյութեան, զոմն խառնախօսութեան. (Սեբեր. ՟Գ։)

Ի ծաղր եւ ի խառնախօսութիւն դեւք փութացեալք վաղվաղակի հասանեն. (Մանդ. ՟Ժ՟Է։)

Փչանիլ ի խառնախօսութենէ. (Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խառնախօսութիւն խառնախօսութիւնք
accusatif խառնախօսութիւն խառնախօսութիւնս
génitif խառնախօսութեան խառնախօսութեանց
locatif խառնախօսութեան խառնախօսութիւնս
datif խառնախօսութեան խառնախօսութեանց
ablatif խառնախօսութենէ խառնախօսութեանց
instrumental խառնախօսութեամբ խառնախօսութեամբք