adj.

Որ կեայ հասարակ կեանս ի մէջ մարդկան անընտրողութեամբ. գռեհիկ. մանաւանդ Խառնագնաց. անկարգ ի վարս. անարժան (քաղաքաւարեալն, կամ գործ եւ կեանք, եւ ախտ նորա).

Որոշիլ ի խառնակեցիկ մարդկանէ. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)

Առաջին խառնակեցիկ կեանքն (պոռնկին). (Ոսկ. մտթ. ՟Ա. 3։)

Խառնակեցիկ կեանս դժուարինս դարձոյց ի յարդարութեան կեանս դիւրին. (Շ. մտթ.։)

Խառնակեցիկ ցանկութեամբն վարէին ի պէսպէս տեսակս ախտից. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Գ։)