va.

to burn.

ն.

Չարաչար խարշել. խարել. տոչորել. այրել. կիզուլ. խորովել. (իրօք կամ նմանութեամբ).

Զյանդգնեալ երեսն խարշատէր. (Երզն. մտթ.։)

Զլեարդն հանին, եւ կայծիւք խարշատեցին. (ՃՃ.։)

Խիղճ յանցանաց զմարմինս իմ մաշէ, եւ զոսկերս իմ խարշատէ. (Մանդ. ՟Ա։)

Մի՛ խորովեր զխարշատեալս. (Նար. ՟Ծ՟Է։)

Ի տուն նորա փայլատակունք տեղացին, եւ նա խարշատեալ սատակէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի տապոյ փորձութեան խարշատեալ չորացաւ, (իբր խորշակաւ) (Լմբ. սղ.։)