adj.

effeminate, luxurious;
lascivious, debauched, wanton, dissolute.

adj.

ԽԵՆԷՇ կամ ԽԵՆԵՇ. βλάκος, βλακικός, μαλακός mollis, emolitus, effeminatus. որ եւ վր. խէնէ՛շի. Մեղկ. թոյլ. թուլամորթ. անարի. կնատ. իգացեալ. թուլ. շըլըխտի. անճրկած.

Անաբեացն եւ ամենեւին խենէշ լքելոցն. Խենէշ վատութիւն, կամ վատասրտութիւն։ Անարի խենէշ տաղտկութեամբ. (Պիտ.։)

Զօրէն յոռւոյ եւ խենեշի կառաւարի զյարձակմունսնոչ կարացեալ արգելուլ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 183։)

Կամ Ցոփ. զեղփ. պիղծ. զազիր. գարշ. անպիտան. գէշ.

Լինիմք անբանք, խենէշք, անսուրբք։ Խորհուրդս գարշելիսեւ խենէշս։ Տրտնջեն յուտելն, եւ ասեն. այս ինչ խենէշ է, աւ ոչ է կերակուր մարդոյ. (Վրք. հց. եւ ՟Զ. եւ ՟Ժ՟Թ։)