vn.

to be disobedient, insubordinate, to rebel, to revolt, to be disheartened;
— ի սանձուց, not to obey the bridle;
— զայրագին ի վերայ միմեանց, to be furiously maddened one against, the other.

չ.

στασιάζω seditionem excito, dissideo ἁντιλέγω contradico φιλονεικέω rixor, contendo. Խեռ լինել. խեռութիւն ցուցանել. ստահակիլ. ստամբակիլ. ըմբոստանալ. անսաստել. դիմախօսել. հակառկիլ. եւ Գրգռիլ յապստամբութիւն. խռովութիւն յուզել.

Որ սակաւ մի խեռեալ ընդդեմ դառնայցեն. (՟Գ. Մակ. ՟Բ. 14։)

Ի խեռել ստահակելոցն. (Խոր. ՟Գ. 26։)

Խեռեցին աթենացիքն, ըմբոստացան ընդ եղեալ իրսն. (Պտմ. աղեքս.։)

Զիմի՛ խեռիցէ առ ինքն մարդն ըստ ժամանակին զանազանութեամբ բաժանեալ. (Նիւս. կազմ.։)

Ի հակառակ մտեալ ինչ խեռիցեն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)

Խեռելն նոցա բազում անգամ, եւ արտաքոյ օրինացն գործել։ Տանջէին զնոսա իբրեւ զտղայս խեղեալս յուսմանէ։ Ոչ խեղէ, եւ ոչ ստահակէ։ Ստահակ եւ խեղօղ է ազգ ծառայից. (Սարգ. յկ. ՟Ե. եւ ՟Ը։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Զ։)

Ապա եթէ այնմ խեռիցէ, եղիցիքեզ իբրեւ զհեթանոս. (Երզն. մտթ.։)