s.

altar to burn incense upon;
censer.

adj. s.

ἑπίθεμα opertorium θυσιαστήριον θυμιάματος altare incensi. որ ունի ի վերայ զխունկ. այն է մակդիր սեղանոյ խնկոց ի տաճարին. այսինքն ուր եդեալ էր ամանով խունկ ծխելի.

Եւ արասցես զքաւութիւնն խնկակալ յոսկւոյ սրբոյ։ Արասցես սեղան խնկակալ խնկոց յանփուտ փայտից. (Ել. ՟Ի՟Ե. 17։ ՟Լ. 1։)

ԽՆԿԱԿԱԼ որպէս Խնկաման. խնկանոց.

Առընթեր գոլով նմին սարկաւագին խնկակալաւն, եւ կէս սարկաւագին առաջի մոմեղինաւն. (Պտրգ. ոսկ.։)