s.

confessor to the faith.

որ խոստովանի զճշմարտութիւն.

Բարեխօս խոստովանողաչս։ Խոստովանողացս զքեզ՝ որդւոյ քո եւ աստուծոյ բարեխօսեա՛. (Շար.։)

Ի տիրապէս աստուած խոստովանողացն զնա. (Շ. թղթ.։)

Զայնպիսի ոչ խոստովանողսն մերժէ յերեսաց իւրոց. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

ԽՈՍՏՈՎԱՆՈՂ. Դատելով զսուրբհաւատս չարչարեալ վասն քրիստոսի.

Խոստովանօղ քրստոսի ճշմարիտ վկայ՝ բազմաչարչար նահատակ։ Մեծ խոստովանօղն քրիստոսի. (եւ այլն. Շար.։)

Խոստովանօղ քրիստոսի գտեալ, եւ վկայ ճշմարտութեանն։ Իբրեւխոստովանողիքրիստոսի. (Ագաթ.։)

Այս են խոստովանօղքն հայոց կատարեալք. որ զխեղութիւնս եւ զչարչարանս խնդութեամբ ընկալան. (Եղիշ. ՟Ը։)

Եւս եւ Վկայութեամբ կատարեալ. մարտիրոս.

Անարատ պահեցեր զխոստովանօղ վկայս քո. (Ժմ.։ որպէս եւ ՃՃ.։ Յայսմաւ. ստէպ։)