s.

cf. Խոցուած.

s.

τρώσις volneratio եւ այլն. Խոցելն, եւ խոցիլն.

Աւազակացն մահու խոցման զմարդն առաջին. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)

Խոցումն որոյ ընկալցի. (Շ.։)

Զխոցումն տիգին ի կողսն. (սագ. ՟Բ. Պետ. ՟Ա։)

Վիրաւորեալ խոցմամբ սլաքաց բանսարկուին սատանայ յոգիսն. (Ի գիրս խոսր.։)

Միշտ խոցեալ ոգւով՝ ոչ ատեայ զպատճառս խոցմանն. (Շ. ընդհ.։)

Կամ τραῦμα volnus. Խոցուած. վէրք. սպի.

Տի՛ նա աւանիկ եւ տեղիք իսկ բեւեռացն, եւ խոցումն տիգին ոչ կցեալ. (Անյաղթ բարձր.։)

Ամենայն այսոքիկ վէրք եւ խոցմունք. (Բրս. բրկ.։)

նմանութեամբ Մորմոք սրտի, կսկիծ.

Յոբ ոչ այնչափ խոցումն ընդունէր ի յոգին ընդ որդւոցն եւ ընչիցն կորստեան, որքան ընդ բարեկամացն եւ կնոջն զայրացուցանօղ բանից. (Շ. թղթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խոցումն խոցմունք
accusatif խոցումն խոցմունս
génitif խոցման խոցմանց
locatif խոցման խոցմունս
datif խոցման խոցմանց
ablatif խոցմանէ խոցմանց
instrumental խոցմամբ խոցմամբք