adj.

Ուր իցեն ծուփք. ծփեալ. ծփալի. ալէկոծ. յուզեալ. խռովայոյզ.

Ծփական ալիք. (Անյաղթ եւ Շ. բարձր.։ Անան. եկեղ։)

Ալեկոծութիւն ծփականք խաղաղանան. (Լծ. ածաբ.։)

Ծփական ջուրք. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Ի ծփական տառապական տառապանաց զերծուսցես զմեզ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Ծփական արշաւականք հնից, կամ խռովութիւնք կենցաղական զբաղմանց. (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Ժ՟Բ։)

Ի մէջ ծփական ալեաց ծովու։ Տէր էջ յերկնից ի ծփական կենցաղս։ Ի փողոցի ասէ, որ նշանակէ զանցաւոր կենցաղոյս ծփական վարս. տօնակ։ Որք ի ծովու յայսմ աշխարհիս կան ծըփական. (Երզն. ոտ. երկն.։)