s.

complaisance, obligingness, kindness.

s.

Կատարելն զկամս այլոց. կամակար յօժարութիւն ի հնազանդութիւն. եւ Հնազանդութիւնն.

Ոչ պատուեաց կամակատարութեամբն զարարիչն. (լաւ եւս կամակարութեամբն. ըստ յն. յօժարութեամբ. Ոսկ. ղկ.։)

Զմեր հեշտութենէն՝ որ ի կամակատարութենէ լեալ (կատարելով զխնդիր քո յօժարութեամբ,) քաջ գիտեմ խնդութիւն քեզ լեալ. (Խոր. ՟Ա. 8։)

Դարձուցանել զարժանաւոր դարձուածս աշխատութեան ի ծննդոցն ի կենդանութեան պատկառելի պատուոյն կամակատարութիւն (կատարելով որդւոց զկամս ծնողացն). (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կամակատարութիւն կամակատարութիւնք
accusatif կամակատարութիւն կամակատարութիւնս
génitif կամակատարութեան կամակատարութեանց
locatif կամակատարութեան կամակատարութիւնս
datif կամակատարութեան կամակատարութեանց
ablatif կամակատարութենէ կամակատարութեանց
instrumental կամակատարութեամբ կամակատարութեամբք