adj.

bound;
imprisoned, enchained;
կապեալ ձեռօք եւ կապեալ ոտիւք, bound hand & foot.

adj. s.

δέσμιος vinctus, captivus. եբր. ասիր. Արկեալն ի կապանս. կալանաւոր. բանտարկեալ պատժաւոր, կամ գերի.

Արձակեցեր զկապեալս քո։ Զամենայն կապեալս երկրի։ Կապեալք խաւարի։ Կապեալ մի՝ զոր կամէին։ Կարծէր փախուցեալ զկապեալսն։ Կապեալն պօղոս կոչեաց զիս։ Պօղոս կապեալ յիսուսի քրիստոսի.եւ այլն։

Զայլս ի կապելոց։ Ընդ այլոց կապելոց. (Փարպ.։)

Իսկ (Դան. ՟Ե. 12.)

Լուծանէ զիրս կապեալս՝ դանիէլ. իմա՛ զդժուարիմաց բանս, կամ զկնճիռն անլուծանելի.