adj.

cf. Բանտարգել.

ԲԱՆՏԱՐԿԵԱԼ որ եւ գրի ԲԱՆՏԱՐԳԵԱԼ. Արկեալն ի բանտ. կալանաւոր.

Բանտարկելոցն է նստիլ ի սենեկի. (Վրք. հց. ՟Գ։)

Իսկ սուրբն ի բանտին անդադար ուսուցանէ զբանտարգեալս. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Գ.։)