cf. Կատարեալ.
τέλειος perfectus. Կատարեալ. լրացեալ. ունակ կատարելութեան. լիակատար.
Կատարուն, եւ անկարօտ ամենայն կատարելութեան։ Կատարո՛ւն է յանկատարացն՝ որպէս կատարողապետ.իսկ անկատար ի կատարունսն՝ որպէս գերակատար. (Դիոն.։)
Որ զյաւելուած ինչ ոք ընդունիցի, անկատար եղիցի (ի բնէ) եւ ոչ կատարուն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Տասն թիւդ կատարուն է. (Սահմ. ՟Ժ՟Գ։)
Եռանկիւնի՝ չափ կատարուն եւ պատարուն. (Մագ. ՟Ժ։)
Լցեալ աստուածեղէն զօրութեամբ, եւ կատարուն. (Շ. բարձր.։)