hy    |   fr

Կատարունութիւն, ութեան

s.

entelechia

s.

(առ յետինս գրի եւ Կատարօնութիւն) cf. ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹԻՒՆ.

(Հոգին է) կատարունութիւն առաջին՝ մարմնոյ բնաւորականի։ Նիւթն զօրութիւն, իսկ տեսակն կատարունութիւն։ Առաջին կատարունութիւն կոչէ զտեսակն, եւ երկրորդ զներգործութիւնն. (Նիւս. բն.։)

Երեքն կատարեալ է՝ ունելով սկիզբն, մեջ, եւ աւարտ. (որ վայել է ի կատարումն ամենայն կատարունութեան. Խոսր.։)

(Անհատական տարբերութիւնք) են ձեւք եւ կատարօնութիւնք. այսինքն ծնօզք, հայրենիք, եւ ազգք. (Ժամանակ եւ տեղի, դոյն եւ քանակ եւ նշանք. Մխ. ապար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կատարունութիւն կատարունութիւնք
accusatif կատարունութիւն կատարունութիւնս
génitif կատարունութեան կատարունութեանց
locatif կատարունութեան կատարունութիւնս
datif կատարունութեան կատարունութեանց
ablatif կատարունութենէ կատարունութեանց
instrumental կատարունութեամբ կատարունութեամբք