order, command;
ordered, established.
cf. ԿԱՐԳԱԴՐՈՒԹԻՒՆ.
Թագաւորք եւ տեարք առ ժամանակ մի ըստ քո կարգածոյ տիրեն նմանեաց իւրանց. (Խոսր.։)
Գիրք աստուածային զիւր ազգն ի բաց հատեալ, այսինքն է զսեմ, ելիք զայլսն իբրեւ զարհարմարհեալս, եւ իւրոցն անարժան կարգածոցն բանի համարեալ. (Սամ. երէց.։)
ԿԱՐԳԱԾ ա. Կարգեալ.
Սարկաւագն դռնապան կայր կարգած. (Նչ. Ի գիրս խոսր.։)