cf. Կարօտութիւն.
ἕνδεια indigentia. Կարօտութիւն. չքաւորութիւն. եւ Կարօտ. տենչ, փափաք.
Հաց, կամ ջուր կարօտանաց. (Եզեկ. ՟Դ. 16։ Ես. ՟Զ. 20։)
Բարձրագոյն խոստմունք զիրողականի նոցա ճշմարտութեան անուանակոչութիւնն կարօտանօք ունին. այսինքն տկարանան յայտնել զիրն. (Դիոն. եկեղ.։)
Կերակուրք կարօտանացն են լցողականք. (Նիւս. բն.։)
Դատարկութեամբ գձուձ եւ տխրալից կարօտանօք զկենցաղս անցուցանեն. (Պիտ.։)
Թողուլ զսեպհական տեղիս նախնեաց իմոց, եւ գնալ զկնի աղքատութեան, եւ կեալ բաղձալի կարօտանօք. (Փարպ.։)