dance, ball, ballet.
պ. չէքեավ, ջէկեաւ. թ. քէքլիք. եբր. քօրրէ. πέρδιξ perdix. Թռչուն ոստոստօղ՝ մոխրագոյն ճանճկէն՝ կարմրակտուց, եւ կարմիր ոտիւք, փափկամիս, ի չափ պարարտ աղաւնոյ, եւ նման լորամարգի.
Ձայն արար կաքաւ, ժողովեաց՝ զոր ոչ իւր ծնեալ. (Երեմ. ՟Ժ՟Է. 11։)
Կաքաւն գողանայ զօտար ձուս, եւ թխեալ ձագ հանէ։ Ասի յաղագս կաքաւի, թէ զայլ կաքաւու գողանայ զձուս, եւ հանէ ձագ. (Զքր. կթ.։ Մխ. երեմ.։)
Իբրեւ զարածու յերամ կաքաւուց խոյանայր։ Նման արծուոյ՝ յորում ժամու ի կաքաւուց երամ սլանայր. (Խոր. ՟Բ. 45։ Փարպ.։)
Մի կաքաւոյն պատահէ զերծանիլ ի բազայէ, եւ զմիտսն ըմբռնէ. (Լմբ. ժղ.։)
Յերամս կաքաւաց. (Մեսր. երէց.։)
ԿԱՔԱՒՔ, կամ ԿԱՔԱՒ. ὅρχησις, χορός saltatio, chorea, tripudium. Խաղ ոստոստելոյ. Կայթ. պար. (կա՛յ եւ պրս. քեաքեավ ՝ անուն խաղոյ առ տղայս) որ եւ Կաքաւանք, Կաքաւումն.
Բնութեամբ վազել սովորեալ եւ ամենայն կենդանի. իսկ մարդ կայինս ծնեաւ զկաքաւսն. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Զկաքաւս ոտիցն։ Միթէ ի կաքաւս իջանիցես, պա՞ր անցանիցես։ Որ ի կաքաւսն մտաբերիցէ. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. եւ Ոսկ. եբր.։)
Խառնեալ են կաքաւք պարուց (դիւաց) ընդ աշխարանս (մեռելոց յանչափս). (Եփր. ննջ.։)
Բազմելոցն հերովդիայ զկաքաւս ոտից աղջկանն հաճոյացոյց. (Ժմ.։)
Զպարսն պարեալ, եւ զկաքաւն յօրինեալ։ Հնչմունք եւ կայթմունք եւ կաքաւք զինուց նոցա. (Յհ. կթ.։)
Կաքաւս կայթից։ Զդիւացն կաքաւս. (Նար. ՟Ի՟Ա. ՟Ղ՟Բ։)
Զուրախութիւն ներքին մարդոյն յերգսն եւ ի կաքաւսն ցուցանելով. (Սարգ. յկ.։)