s.

cf. Կաքաւք.

s.

ԿԱՔԱՒՈՒԹԻՒՆ ԿԱՔԱՒՈՒՄՆ. cf. ԿԱՔԱՒՔ. ὅρχησις saltatio.

Պար իսկ՝ կաքաւումն, եւ երգ է բոլորովին. (Պղատ. օրին. ՟Բ.)

Ոչ գոյ անդ կաքաւութիւն, այլ՝ երկիւղ. (Մաշկ.։)

Ի տրոփումն կաթելոյ կաքաւման ոտին. (Նար. խչ.։)

Ի կաքաւումն հերովդիադայ. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կաքաւութիւն կաքաւութիւնք
accusatif կաքաւութիւն կաքաւութիւնս
génitif կաքաւութեան կաքաւութեանց
locatif կաքաւութեան կաքաւութիւնս
datif կաքաւութեան կաքաւութեանց
ablatif կաքաւութենէ կաքաւութեանց
instrumental կաքաւութեամբ կաքաւութեամբք