burning, scorching;
cf. Կիզանուտ.
φλεγόμενος cremandus. Իբր Կիզելի, այրելի.
Մի՛ կարծեսցի, թէ ընդ կիզելի գործոցն՝ եւ գոծծօղն ծախեալ յոչէութիւն դառնայ. (Գր. հր.։)
ԿԻԶԵԼԻ. φλέγων cremans, flammans, flagrans. Կիզիչ. կիզական. տոչորիչ. բոցակիզօղ. հրաբորբոք. հրափայլ.
Այրումն կիզելի սգոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)
Աստուած հոգի կենդանի է, հուր կիզելոյ. (Ագաթ.։)
Ո արար զպաշտօնեայս իւր ի հուր կիզելոյ (կամ կիզելոյ). (Սղ. ՟Ճ՟Գ. 4։)
Անբովանդակելի եւ կիզելի հրովն ոչ այրիմք. (Նար. երգ.։)