va.

cf. Կռփեմ.

ն.

κολαφίζω colaphizo. Կռփօք հարկանել. կռուփս հանել. կռփել. մուրցացի տանջել. խոշտանգել. եւ որպէս թէ Կառափնահարել. եւ հարստահարել. Գլխուն զարնել, չարչրկել.

Եւ կռփահարեցաք եւ անհանգիստ եղեաք. (՟Ա. Կոր. ՟Դ. 11։)

Զոր պիղատոս դատապարտեաց, եւ հրէայքն կռփահարեցին։ Նեղել եւ կռփահարել եւ ձաղել։ Անօրէնք նեղեցին զմեզ, եւ հակառակորդ կռփահարեցին յանխնայ. (ՃՃ.։)

Զաղքատն կռփահարէին (մեծատունք). (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Դատաւորեալքն կռփահարէին զայրիս եւ զորբս՝ ոչ խնդրելով զվրէժ իրաւանց նոցա։ Այպանելով երգիծանեն, կամ սաստիւ կռփահարեն. (Լմբ. մաղաք. եւ Լմբ. պտրգ.։)