adj. s.

πυγμή pugnus, pugna. Բռնամարտիկ, եւ Բռնամարտութիւն. ազգ ըմբշամարտութեան՝ կռուփս տալով, կամ բռնցի եւ մուրցացի բախմամբ.

Յաւելաւ կռփամարտիկն։ Զկռփամարտիկ օնսն եդ. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ի տեսարանի աշխարհիս ո՛չ զոդւոցն ուսուցեալ հրահանգս, կամ զոլոմպիականն, զկռփամարտիկ. (Սարկ. քհ.։)