to oppose, to withstand.
ἁντίκειμαι, ἑναντίουμαι opponor, adversor, obsisto. Հակառակ գտանիլ կամ ելանել. հակադրիլ. դիմադրիլ. ընդդէմ դառնալ.
Սովորեցաւ հակակայիլ։ Ասի այլ այլում հակակայիլ քառաբար. որպէս կրկնապատիկն՝ կիսոջ. չար, բարւոջ. կուրութիւն՝ եւ երեսք (այսինքն տեսութիւն աչաց). նստի, ոչ նստի։ Մակացութիւն մակացելումն իբրեւ առինչք հակակային. (Արիստ. հակակ.։)
Հակակայելով իրերաց, երբեմն յաղթելով, եւ երբեմն յաղթեալ լինելով. (Արիստ. աշխ.։)
Որպէս առողջութիւն եւ հիւանդութիւն հակակայեսցին։ Հակակայի նմանոյն անմանն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Մոլութիւնն հակակայի առաքինութեան. (Ոսկիփոր.։ (որ ըստ յետնոց ասի՝ Հակադրիլ։))
Այս ինչ է՝ որ ինձ հակակայի գործել՝ զքաղաքականս. եւ ամենեւին գեղեցկապէս իսկ թուի ինձ հակակայիլ։ Եւ միայն ի պահանորդացն հակակայեցայ (ընդ) ձեզ. ոչինչ առնել առանց օրինաց. (Պղատ. սոկր.։)
Երբեմն հակակայեալ (դէմ ընդդէմ կացեալ), եւ երբեմն ընկողմանեալ. (Պղատ. տիմ.։)