ն.

θαρσύνω, ἑάω, ἑπιτρέπω , προτρέπω fiduciam adfero, do;
permitto, propello. Համարձակ առնել զոք, կամ ումեք զիրս ինչ. հրաման տալ, թոյլ տալ. թողացուցանել. եւ Վստահացուցանել. քաջալերել. համարձակեցնել, ազատութիւն տալ, թող տալ, երես տալ.

Զանգէտսն՝ ճարտարին համարձակեաց առատութիւն արուեստագիտութեան։ Առն միում համարձակեցէք խօսել բանս այսպիսիս։ Ոչ համարձակեաց նոցա հոգին քրիստոսի. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 18։ Յոբ. ՟Լ՟Բ. 14։ Գծ. ՟Ժ՟Զ. 7։)

Զնախապտուղս արմտեացն համարձակէ ուտել ուստերաց եւ դստերաց տանն ահարոնի. (Նախ. թուոց.։)

Յանօգուտ հոգս համարձակէ զմեզ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 7։)

Խնդրեաց ի նոցանէ ժամ մի յաղօթս. եւ համարձակեցին նմա։ Զայլս դարձեալ համարձակեաց՝ առնել զայս ինչ. (Եւս. պտմ.։)

Երիցանցն համարձակէր, որպէս զիա՛րդ գիտիցեն՝ ըստ կարգին իւրեանց արասցեն. (Եղիշ. ՟Գ։)

Զաչս երկրեղէն ի քեզ համարձակեցեր։ Աղօթել համարձակեցեր. (Նար. ՟Ե. եւ ՟Խ՟Թ։)