va.

to embolden, to make bold or courageous, to reassure;
to permit, to allow;
to render impertinent.

cf. ՀԱՄԱՐՁԱԿԵՄ.

Եւ զի՛ս համարձակեցո՛, եւ այլն. (Եսթ. ՟Ժ՟Դ. 12։)

Առանց աստուծոյ համարձակեցուցանելոյ ոչ իշխեսցէ ժտել ինչ սատանայ. (Ոսկ. ես.։)

Ի վերայ պարսկաց գումարտակին համարձակեցուցեր երթալ. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես համարձակեցուցանեմ
դու համարձակեցուցանես
նա համարձակեցուցանէ
մեք համարձակեցուցանեմք
դուք համարձակեցուցանէք
նոքա համարձակեցուցանեն
Imparfait
ես համարձակեցուցանեի
դու համարձակեցուցանեիր
նա համարձակեցուցանէր
մեք համարձակեցուցանեաք
դուք համարձակեցուցանեիք
նոքա համարձակեցուցանեին
Aoriste
ես համարձակեցուցի
դու համարձակեցուցեր
նա համարձակեցոյց
մեք համարձակեցուցաք
դուք համարձակեցուցէք
նոքա համարձակեցուցին
Subjonctif
Présent
ես համարձակեցուցանիցեմ
դու համարձակեցուցանիցես
նա համարձակեցուցանիցէ
մեք համարձակեցուցանիցեմք
դուք համարձակեցուցանիցէք
նոքա համարձակեցուցանիցեն
Aoriste
ես համարձակեցուցից
դու համարձակեցուսցես
նա համարձակեցուսցէ
մեք համարձակեցուսցուք
դուք համարձակեցուսցջիք
նոքա համարձակեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ համարձակեցուցաներ
դուք մի՛ համարձակեցուցանէք
Impératif
դու համարձակեցո՛
դուք համարձակեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու համարձակեցուցանիջիր
դուք համարձակեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու համարձակեցուսջի՛ր
դուք համարձակեցուսջի՛ք