hy    |   fr

Հաստաջով

cf. Հաստաստեղն.

adj.

ՀԱՍՏԱՋՈՎ ՀԱՍՏԱՍՏԵՂՆ. Խիստ կամ կարի ջովացեալ, ուռճացեալ ոստովք. եւ հաստատուն աղեղամբք.

Բոյս հաստաջով քառասնահասկ, հաստածեղ, ատոքահատ, պարարտացեալ անփուտ ցորենոյ. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)

Տնկեաց (տունկս) ... հաստաստեղունս. (Նար. խչ.։)