s.

who renders, restores or gives back;
payer;
remunerator.

ՀԱՏՈՒՑԱՆՈՂ ՀԱՏՈՒՑԻՉ. Որ հատուցանէ (ըստ ամենայն առման).

Տէր է հատուցանող բարեաց։ Ո՞ այն իցէ հատուցանող վաստակոց քոց. (Ագաթ.։)

Բիւրուց պարտուց տուժից գոլ հատուցանող ի միում աւուր. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)

Աստուած հատուցիչ է, ինքն տէր հատուցանէ. (Երեմ. ՟Ծ՟Ա. 56։)

Հատուցիչ բարւոք երախտաւորաց. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)

Հատուցիչ սրտի եւ լեզուի. (Նախ. իմ.։)

Եղաք փոխառուք, լիցուք հատուցիչք։ Ծածուկ պահովք հատուցչին ծածկելոց հաճոյ լիցի։ Նուիրեսցէ սիրտ զծածկեալ խորհուրդս իւր հատուցչին ծածկելոց. (Եփր. համաբ. եւ Եփր. ղեւտ.։)