adv.

legitimately;
brotherly;
sincerely, intimately.

cf. ՀԱՐԱԶԱՏԱԲԱՐ.

Ի ձեռն հաւատոց հարազատապէս քրիստոսի ժառանգորդք լիցուք. (Ոսկ. գղ.։)

Հարազատապէս զհետ երթայցեմք նորա՝ զխաչն բառնալով. (Առ որս.։)

Հարազատապէս միթար լինել, կամ մաքառիլ, խօսակցել, մակացու լինել, ցանկալ բարին. (Նար. հ։ Յհ. իմ. երեւ.։ Լմբ. սղ.։ Արիստ. աշխ.։ Նոննոս.։)

Որք քրիստոսի հարազատապէս ծառայել խորհեցան. (Կլիմաք.։)

Հարազատապէս ցուցցի փափագելի եւ քաջահաճոյ. (Պիտ.։)

Զարիւնն որով ազատեցաք ի ծառայութենէ, որդին քո ի քէն ստացաւ հարազատապէս. (Հ. կիլիկ.։)