cf. Հարաւակոյս.
ՀԱՐԱՒԱԿՈՂՄ եւ ՀԱՐԱՒԱԿՈՂՄՆ. Կողմն հարաւոյ. հարաւ. միջօրէ.
Ընդ հարաւակողմ յերկայնութիւն։ Որ իջանէ ի հարաւակողմն։ Քաղաքք որ ընդ հարաւակողմն, եւ այլն։ Բեթղահէմ ի հարաւակողմ կայ երուսաղէմի. (Զքր. կթ.։)
Եւ ա. իբր Հարաւակողմեան. հարաւային.
Ընդ հարաւակողմն կոյս. (՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Զ. 15։)
Ի հարաւակողմ կուսէ։ Ի հարաւակողմն տեղին. (ՃՃ.։)