bird;
hen;
cock;
grandfather;
beginning, rise, origin;
-ք, poultry;
ձագ հաւու, վառեկ, chicken, poult;
աղբ —ուց, hen-dung;
վանդակ —ուց, hen-coop;
դադարք —ուց, hen-roost, hen-house;
վաճառական —ուց, poulterer;
վաճառանոց —ուց, poultry-market;
միս —ու, fowl;
— խորովեալ, roast fowl;
—ն գրգռայ, the hen clucks;
եւ խօսեցաւ —, and the cock crowed.
ὅρνεον, ὁρνίθιον avis, avicula Ըստ ընդհանուր առման՝ կենդանի փետրաւոր՝ թեւաւոր, երկոտանի. թռչուն. ... Ըստ անդհանուր առմանս ասի,
Ամենայն հաւու թռչնոյ (այսինքն թռչականի)։ Յամենայն հաւուց թռչնոց։ Զամենայն հաւ սուրբ ուտիցէք։ Դիպեսցիս բունոյ հաւուց։ Ապրեսցիս իբրեւ զհաւ ի ծուղակաց։ Իբրեւ զհաւու թռուցելոյ յօդս։ Քաղցրաձայն հաւուց բարբառ հնչէր։ Յարիցեն ի ձայն հաւուն (յն. ճնճղկան)։ Առցեն երկուս հաւս կենդանիս, եւ սպանցեն զմի հաւն (յն. հաւիկ, կամ թռչնիկ. եւ այլն։)
Զհաւէ, եւ զօձէ. (Պորփ.։)
Արձակէր հաւս ինչ ի հաւուց. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Յաղթամարմինք հաւքն՝ փորն եւ թանձրն եւ սագն։ Վայրենի հաւուց ձագս եւ ձուս. (Փարպ.։)
ՀԱՒ. ὅρνις gallina. Ըստ մասնաւոր առման, որպէս Մարի. էգ հաւ ընտանի.
Ժողովէ հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք. (Մտթ. ՟Ի՟Գ. 37։ Ղկ. ՟Ժ՟Գ. 34։)
ՀԱՒ. ἁλέκτωρ gallus. որպէս Աքաղաղ. որձ հաւ ընտանի. խօսնակ. որձակ.
Այն ինչ հաւ խօսեցաւ. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 12։)
Մինչ չեւ հաւու խօսեալ իցէ։ Իսկոյն հաւ խօսեցաւ. (Մտթ. ՟Ի՟Զ. 34. 74. 75։)
ՊԱՍԿԱԿԱՆ ՀԱՒ, որ եւ ըստ այլ ձ. ՊԱՐՍԿԱԿԱՆ ՀԱՒ. Կա՛մ է Հնդկահաւ, եգիպտահաւ, եւ կամ Սիրամարգ.
Ո՞ արդեօք ոչ առաւել սքանչասցի ընդ թռչնոց, եթէ զիարդ ի միոյ հատէ անեզական եւ անյարմար պասկական հաւն այն զբազմորակ փետուրս իւր ըստ իւրաքանչիւր մասին բերէ կենդանական. (Մագ. ՟Ծ՟Է։)
(լծ. լտ. ա՛ւուս ). πάππος avus. Նախահայր. պապ. հայր հօրն, կամ մօրն. յոգ՛՛. նախնիք.
Հարք ձեր, եւ հաւք ձեր. (Ել. ՟Ժ. 6։)
Հայր ուրուք, եւ կամ հաւ, եւ հաւու հայր ... կամ հաւ առ ի հօրէ կամ ի մօրէ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Յակոբայ, եւ նորուն հօրն, կամ հաւուն երեւեցաւ յայտնապէս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 7։)
Հարանց կամ հաւուց կամ նախնեաց։ Յառաջին հաւսն քո, եւ ի հաւուց հաւս. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։ ՟Գ. 5։)
Ի մայրենի հաւոյ իւրոյ Գնէլոյ գնունւոյ. (Խոր. ՟Գ. 23։)
Ի հաւոյն հօր անուն. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Հաւքն մեր, եւ հաւք հարանց մերոց. (Եղիշ. ՟Բ։)
ՀԱՒ. Ծագ հնութեան. սկիզբն. cf. ՀԱՒԱԿ.
Վասն ոչ սկիզբն զառ ի մէնջն հաւացն կարգելոյ ազգի մարդկան։ Հաւ առնելով առաջիկայիցս իմոց բանից ի սիրելւոյն իմմէ. (Խոր. ՟Ա. 3. եւ 5։)
Հաւ չարեաց կարդացեալ. (Պիտ.։)