sobs crying, mockery.
Հեկեկալն, հեծեծանք. -կական.
Ասէր հեկեկանօք եւ դառն արտասուելով. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Եւ Հենգնութիւն մեծաձայն իբր լալեօք.
Ասէ ծերն հեկեկանօք. եկա՛յք տեսէ՛ք զեսայի, զի ուտէ ի սկիտէ սպասս. (Վրք. հց. ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հեկեկանք | |
| accusatif | հեկեկանս | |
| génitif | հեկեկանաց | |
| locatif | հեկեկանս | |
| datif | հեկեկանաց | |
| ablatif | հեկեկանաց | |
| instrumental | հեկեկանաւք |