va.

cf. Հեղեղեմ.

ն.

κατακλύζω inundo, submergo. որ եւ ՀԵՂԵՂԵԼ. Ողողանել իբրեւ զհեղեղատ յորդեալ, կամ իբրեւ զուղխս հեղեղատաց. սելի պէս կոխել.

Մտցէ դիմեալ, եւ հեղեղատասցէ։ Որ հեղեղատիցեն. եւ հեղեղատեսցին յերեսաց նորա. (Դան. ՟Ժ՟Ա։ 10. 22։)

Հեղեղատէ զնա անձրեւաջուրն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Որպէս յորդահոսանք բազմութեան ջրոց, որ հեղեղատեն զերկիր եւ անցանեն. (Փարպ.։)

Երկիր հեղեղատեալ. (Ագաթ.։)

Արտօսր յորդառատս ի վայր հեղեղատելով. (Արծր. ՟Դ. 11։)