ἠγεμών, ἠγούμενος . (որ եւ Հիգեմոն) dux, rector, princeps . (գտանի գրեալ եւ Հեղիւնակ, Հեղանակ) Յետինք վարեն որպէս լտ. աւգթօռ, աւթօռ. այլ առ նախնիս վարի որէս յն. իղէմօն, իղո՛ւմէնօս. լտ. տո՛ւքս. այսինքն Առաջնորդ. առաջնորդօղ. վարիչ. գլուխ. հաւակ. սկզբնահայր.
Խոյ՝ հօտից հեղինակ. (Փիլ. լիւս.։)
Աստղակերպ փայլումն հեղինակ մոգուց. (Աթ. ի ծն.։)
Վարկանի արժանաւորս իւրում առնել մերձաւորութեան զհեղինակսն ի բարեպաշտութիւն. (Պիտ.։)
Հովիւք եւ հեղինակք ժողովրդոց. (Սարկ. քհ.։)
Պաղատանօք մեծն անտոնին, հեղինակի սուրբ երամին։ Նշոյլըս եօթըն հոգինակ, նովաւ յաշխարհս է հեղինակ. (իբրու ստուգաբանելով, որ հեղու, կամ յորմէ հեղանի յայլս կարգաւորութիւն ինչ) (Շ. յիսուս որդի. եւ Շ. ոտ. բարձր.։)
Հայաստանեայց հայր հաւատոյ հեղինակ ընտրեալ։ Գրիգորիոս հեղինակն հոգւոց. (Շար.։ Երզն. լս.։)
Քրիստոսանման գթով դիտապետութիւն սուրբ հեղինակին. (Ճ. ՟Ը.։)
Հրեշտականմանիցն հեղինակ եղեր. (Գանձ.։)