suffocated, choked, oppressed, agitated, disquieted, grievous, anxious;
suffocating, stifling;
— օդ կամ ջերմութիւն, sultry weather or heat;
— հազ, a stifling cough;
hooping cough;
— ձայնիւ, in a stifled voice;
— ի վշտացն, loaded with grief;
woe-begone;
— արտասունք, repressed tears;
— առնել, to stifle, to choke;
to smother, to suffocate;
to drown;
— լինել ի բարկութէնէ, to be half choked with rage or anger;
— լինէր սիրտ իմ, my heart was ready to break, was oppressed with grief;
cf. Հառաչանք.
Հեղձեալ եւ մղձկեալ. ի տագնապ մահու անկեալ իբր հեղձմամբ. շնչասպառ. խեղդեալ. խեղդղդած, խըղդըւած, շունչը գոցուած, աքախան եղած, սիրտը ճաթելով.
Այսպիսեաւ անձկաւ հեղձամղձուկ եղեալ փղձկիմ. (Խոր. ՟Գ. 68։ Մագ. ՟Ի՟Է։)
Ընդ այսակիր քարակոշկոճ հեղձամղձուկ եղկելի անձանցն. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)
Խեղդ ընդ անձինն հեղձամղձուկ պաշտին բանիւն. (Վեցօր. ՟Թ։)
Եւ ի շնչոյն նուազութեանց՝ հեղձամղձուկ անդ լինէին. (Շ. եդես.։)
Զկէսն գետավէժ արարեալ՝ հեղձամղձուկ առնէին. (Փարպ.։)
Հեղձամղձուկ լինել (ի) ծովին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)
Զմանկունս հեղձամղձուկ առնէին. (Ճ. ՟Ա.։)
Կալով յովհաննու մերձ ի խաչն հեղձամղձուկ. (Տօնակ.։)
ՀԵՂՁԱՄՂՁՈՒԿ. Որ ինչ հեղձուցանէ մղձկելով. խեղդիչ. խեղդղդօղ, սիրտ ճաթեցնօղ.
Հեղձամղձուկ մեքենայիւք զնա կորուսանէր. (Յհ. կթ.։)
Զերծանել ի հարկէ հեղձամղձուկս նախանձու. (Փարպ.։)
Զբոցն ծխախառն հեղձամղձուկ նեղութեան տանջանացն. (Ագաթ.։)