va.

cf. Հիմնեմ.

cf. ՀԻՄՆԱՑՈՒՑԱՆԵԼ.

Բանակ բարձրելոյն ոտից ի յերկրի աստ հիմնաւորեաց. (Նար. մծբ.։)

Հաստատել զձեզ եւ հիմնաւորել ի նախանձ հաւատոյ. (Ոսկ. ի մելիտ.։)

Զիւրաքանչիւր ոք ճանաչէր՝ նախ քան զաշխարհս հիմնաւորել. (Խոսրովիկ.։)

Զօրացոյց հոգւոյն սքանչելեօք ի կալ անշարժ հիմնաւորեալ. (Համամ առակ.։)

Յորոյ վերայ հիմնաւորեալ է երկիր. (Ոսկիփոր.։)

Զի մի՛ տեղի տացէ (կամ առցէ) հիմնաւորել յանձն՝ բարութեանն. (Լմբ. առակ.։)

Ի սոսա հիմնաւորին ամենայն հաճոյական առաքինութիւնք. (Ի գիրս առաքին.։)