adj.

cf. Հողեղէն;

s.

vegetable mould, mould, soil, humus.

cf. ՀՈՂԱՆԻՒԹ.

Հողանիւթեայ մարդիկ կամ բնութիւն, զանգուած, յարկ, երկիր, տաճար. (Եփր. քարոզ.։ Ի գիրս խոսր.։ Ճ. ՟Ա.։ Ճ. ՟Ե.։ Շար.։ Տաղ.։)

Առ բուն անարգս եւ հողանիւթեայս՝ առ մարդս. (Անյաղթ բարձր.։)

Իշխանութեամբ մերկանալ զհողանիւթեայ զգեստ մարմնոյս. (Վրք. ոսկ.։)