overthrown, fallen to the earth.
Ի հող խոնարհեալ. անկեալ կործանեալ ի գետին. յն. առ երկրաւ եղեալ. κατὰ γῆν γενόμενος humiliatus ad terram.
Զնա ինքն յերկիր հողեալ՝ շալակաւ շրջեցուցանէին. (՟Բ. Մակ. ՟Թ. 8.) (մի ձ. ընտիր, հոլեալ. իբրու հոլովեալ, տապալեալ) cf. ՀՈԾԵԱԼ։