adj.

Իշխանակից. գործակից իշխանութեան.

Գործք շմուէլի անարժան հոմիշխանին մեծին սահակայ. (Խոր. ՟Գ. 66։)

Ինքնագործ՝ հոմիշխան երկուցն եւս ընդ նմին. (Նար. ՟Լ՟Դ։)

Եղիցես ընդ իս միաբան բնակել հոմիշխան. (Պտմ. աղեքս. (այժմու յն. μονοκράτωρ իբր միահեծան. այլ ըստ յն. ὀμοκράτωρ ).)