s.

pyramid;

adj.

cf. Հրակերպ.

adj.

πυροειδής igni similis πυραμίς pyramis, figura in conum velut flamma ignis. Որ ունի զձեւ հրոյ կամ բոցոյ. բրգաձեւ. մանաւանդ՝ հրատեսիլ. հրակերպ. հրեղէն. լուսափայլ. լուսաճաճանչ.

Հուրն հասաւ հոմանունակին հրաձեւի։ Բոցագոյն է աշունն, զհրաձեւն ցրտացուցանելով. (Փիլ. լին.։)

Շանթք հրաձեւք եռալով հատանեն. (Եղիշ. ննջ.։)

Որ զսիրտս մեր հրաձեւ առնէ եւ ջեռուցանէ. (Նիւս. երգ.։)

Հրաձեւ փայլակնացայտ լոյս, կամ կոզ քո. (Շար.։ Գանձ.։)

Առաւել քան զարեգակն հրաձեւ ցուցեր. (Շար.։)

Ի վերայ հրաձեւ քառակերպեան կենդանեաց. (Ճ. ՟Գ.։)

Վասն հրաձեւ պատկերի քո. (Ոսկ. լս.։)

Ի սինայ լերինն հրաձեւ ձայնիւ. (Տօնակ.։)

Ի հրաձեւ տեսակ՝ անուշահոտ բուրմամբ լցան արարածք, եւ սրբեցան վարուք. (Տաղ.։)