adj. s.

πυριλατρής ignis cultor, adorator. Որ պաշտէ զհուր. կրակապաշտ.

Զհուրն բորբոքէին հրապաշտքն. (Ճ. ՟Բ.։)

Պատրեալք ի հրապաշտիցն. (Ուռպ.։)

Ոմանք ի հրապաշտիցն մատնեցին զնոսա. (Հ=Յ. նոյ. ՟Բ.։)

Ի ժամանակս սաբիւռոսի (շապհոյ) հրապաշտ արքային պարսից։ Մատնեցան հրապաշտիցն. (անդ. փետր. ՟Ի՟Է։)

Եթէ ոչ ակն առեալ էր իմ սրբուհւոյդ նունեայ, կրէիր դու զպատուհասն հարց քոց հրապաշտից։ Քո՛ է տէր յաղթութիւն, եւ ո՛չ հրապաշտից եւ ամբարտաւանից. (Պտմ. վր.։)

Իսկ (Անան. եկեղ.)

Թողից եւ զհին սովորութեանց բարբարոսաց զհրապաշտ կրակարանին. իմա՛ հրապաշտական։