inviter, host, hostess.
ἁπαγγελτήρ, παραγγελλεύς nuncius, denunciator, invitator. որ եւ ՀՐԱՒԻՐԱՏՈՒ. Պաշտօնեայ հրաւիրօղ ի կողմանէ տանուտեառն կամ հանդիսադրի.
Օր կոչման հրաւիրակի. (յն. պատասխանատուութեան). (Երեմ. ՟Լ՟Ա. 6։)
Եւ նոքա անարգեցին զհրաւիրակսն. (Եփր. համաբ.։)
Հրաւիրակ կոչման ի մի եկեղեցի. (Նար. խչ.։)
Երկնային հրաւիրակօք կոչեցեալք ի սկզբանէ։ Շնորհելով մեզ հրաւիրակ զերանելին զսուրբ գրիգոր. (Շար.։)
Հրաւիրակ առաքէ, կամ առաքին։ Հրաւիրակք առաքեցան. (Յհ. կթ.։ Շ։ բարձր։ Սարկ. քհ.։)
Զմեզ՝ հրաւիրակս կարգեաց տէր։ Հրաւիրակ լինիս մեզ յաւիտենական հրոյն. (Ճ. ՟Ա.։)
Սուրբ եւ երկնաւոր հրաւիրակիդ աւետարանի ոչ կացեալ է ոք ընդդէմ. (Փարպ.։)