vn.

to travel, to make a journey;
to set off, to start, to take the road, to begin one's journey, to walk, to go.

ձ.

cf. ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴԵՄ.

Յուղի անկեալ ճանապարհորդեցան. (Փարպ.։)

Ո՞չ այսուիկ հեռի են ի մէնջ հրեշտակք, զի ոչ կարօտին՝ որոց մեքն. ապա ուրեմն որչափ նուազից լինիմք կարօտք, այնքան առ նոսա ճանապարհորդիմք։ Ի մէջ գիշերի ճանապարհորդի, եւ ընդ գետ անցանէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 34. 37։)

Միայն ճանապարհորդեսցի, եւ փափագեսցէ յառաջադիմութեամբ. (Ածաբ. աղք.։)

Ճանապարհորդեցաւ ընդ ամենայն կիրս մարդկային կենցաղոյս առանց մեղաց. (Խոսր. պտրգ.։)