s.

traveller, passenger, wayfarer.

adj.

ὀδοιπόρος viator. Ճանապարհագնաց. ուղեգնաց. ուղեւոր. ռահահորդ. ճամբորդ.

Ճանապարհորդք իսմայէլացիք գային ի գաղաադէ. (Ծն. ՟Լ՟Է. 25։)

Հասանիցէ քեզ իբրեւ զչար ճանապարհորդ աղքատութիւն (կամ ի վերայ քո իբրեւ զչար ուղեւոր տնանկութիւն). (Առակ. ՟Զ. 11։)

Վասն ճանապարհորդաց, եւ նաւորդաց. (Ժմ.։)

Անօգուտ է ճանապարհորդին ուղղորդ գնացքն. զի զճանապարհորդն աւազակք վնասեն. (Խոսր.։)

Աղքատք եւ տնանկք իբրեւ ճանապարհորդք տարաշխարհիկք. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)

Արեգակն ... երկնային ճանապարհորդ. (Պիտառ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ճանապարհորդակից

Ճանապարհորդարան, աց

Ճանապարհորդեմ, եցի

Ճանապարհորդիմ, եցայ

Ճանապարհորդութիւն, ութեան

Voir tout