mortal, extreme;
mortally, to death;
— ատել, to hate mortally, to bear a deadly hatred, to abhor, to loath.
ՄԱՀՈՒ ՉԱՓ կամ ՄԱՀՈՒՉԱՓ. Մահուամբ չափ, այսինքն մինեւ ի մահ. cf. ՉԱՓ.
Լա՛ւ իցէ մարդոյ մահու չափ ճգնել, քան յայդպիսի օրինաց ուրանալ. (Եղիշ. ՟Բ։)
Են մեղք՝ որ մահու չափ են. այսինքն ծանր յոյժ, կամ մահացուցիչ հոգւոյ. ((ռմկ. մահացու) ՟Ա. Յհ. ՟Ե. 16։)
Աստուծոյ միայն կարելի զմերս մահու չափ հիւանդութիւն առողջացուցանել. (Լմբ. պտրգ.։)
Ի սուրբ վերնատունն հրազինեցան, եւ առին շնորհս սրբութեան ի ներգործութենէ մահուչափ ախտից. (Մխ. ապար.։)